Од стихозбирката „Соцветија“ на Ана Димишковска - 3
Тигрово око
Земјините бои, светла и темна, сраснати. Знак
за присутност моќна во тивкиот самрак.
Чекор лесен, канџи, бесна крв во дамари
иста волја од искон им дава исти шари
на крзното мачкино и драгиот камен
и душата што се бистри низ крик осамен.
Но ни земјата што тивко не` мами во себе
ни ноктите на тигрица што од милост гребат
ни челуста - не се вруток на стравот кој корне.
Туку тоа бездно што не сака да зборне.
Застани пред тигар, око длабоко и страсно
за другите тајна, за себе свесно, опасно
чувствуваш што те стреснува, те толчи?
Оној поглед кој знае се` а молчи.
Килибар
Солза од килибар, капка медена
но горка, врз стеблото. Рана од засек.
Дамнешните трпки од уплав, од штрек
во стаклест сјај молчат заледени.
За твојот врат, бела брезо, дар -
преболени, сетни насмевки од јантар.
Се топат борови, нашите тела,
облици меки. Смола златна, врела
што земјата ја лади со љубов и жал.
Замрени крилја сред жолтиот кристал.
Ѓердан од светлина што навнатре зрачи
проѕирност, а скритост. Убаво е, плачи.
Животот кој згаснал станува вечен.
Бакнежот, еднаш примен, неизбришлив, свечен.
Низ ноќта преполна звуци а глува
клокоти времето, килибар течен:
те ништи за да те сочува.
Филигран
Му дава среброто облик или му го зема
на воздухот, кога станува украс?
Парче усреќен простор, засекогаш жив
драгоцен а кршлив ко кристален глас.
Месечев филигран не` вткајува и нас
во бран, бреза, бубаче на тревка
светулка што час ја има час ја нема
се нишка свеста, пајажина кревка.
Низ сите нешта струи еден здив.
Мекоста е цврста, свилено едро.
Спитоми го светот со допир и збор.
Зошто ли ме создале од твоето ребро?
Да ти бидам чирак дење, ноќе мајстор
твојот трепет, кришум, да го ловам во сребро.
Tweet
Шеќернолимонова
tea with sugar gives me the cramps
tea with sugar gives me the cramps
Од стихозбирката „Соцветија“ на Ана Димишковска - 2
6:52 PM
0 comments
0 comments
Гатанка
Ако ме сакаш
нема да ме решиш
ако ме решиш
нема да ме сакаш.
Полжави
Страсен бакнеж
Но
секој од својата куќичка.
Совршен играч
Само тој го знае
судбинскиот трик:
да повлече погрешен потег
во вистинскиот миг.
Капинка на мојата дланка
Црнооко девојче
напиј се малку сонце.
Потоа
ќе те бакнам.
Tweet
Шеќернолимонова
tea with sugar gives me the cramps
tea with sugar gives me the cramps
Од стихозбирката „Соцветија“ на Ана Димишковска - 1
6:46 PM
0 comments
0 comments
Предавство
Прво
го предаваш небитието
заради мајка ти
Потоа
ја предаваш мајка ти
заради светот
Потоа
го предаваш светот
заради љубовта
Потоа
ја предаваш љубовта
заради битието
На крај
го предаваш битието
заради
небитието.
Женски папок
Таа нежна длапка што те мами
да ја допреш. Не залажувај се, бегај.
Тука е дувло на глува болка.
Превртен вулкан. Пат кон центарот
на светот. И жиг и знак дека од раѓање сме сами.
Тој црн бисер во отровна школка.
Празнина што зјае од првиот рез. Болна до очај
а така моќна да го распрета жарот.
И кога пиеш роса од тој чуден цвет
не верувај му на телото што го галиш.
Воздивнува.
Тебе, немајќи друг, ти се одмаздува
што го фрлиле, осамено, на овој свет.
Аријадна
Ти ќе ме колнеш поради оваа нишка
водителка низ тајни ходници
до дувлото на онаа сонлива лишка
што го корне мракот со подмолни крици.
Во рацете веќе имаш тегобен дар;
настрвен да го сотреш ѕверот, бодар
но кој ли ќе го чуе твојот очаен крик?
Во дупката `ржи сенка што го носи твојот лик.
Што ќе и` сториш? Ја сфаќаш ли мојата тага
ти сам против себе, твојот меч против твојот штит.
Уште еден херој скршен од раката на својата драга.
За утеха, станавме јунаци на еден славен мит.
Tweet
Шеќернолимонова
tea with sugar gives me the cramps
tea with sugar gives me the cramps
0 comments